door Geertrui van Loon - Bloemendaal
      Dit zijn wandelingen diep in de Pyreneeën. Over het algemeen moet men een uurtje
      rijden om het startpunt te bereiken. Vervolgens wordt de moeite van het wandelen beloond
      met prachtige doorkijkjes en vergezichten. 
      Aulus-les-Bains:
      Op één uur rijden van Daumazan, richting Guzet, naar Aulus. Bij de rotonde
      rechtsaf de rivier over richting Col de Latrape. De auto parkeert men in de eerste
      haarspeldbocht. Op een groot bord wordt de wandeling naar de Cascade d'Ars aangegeven. Een
      indrukwekkende trapsgewijze waterval. Deze prachtige "familiewandeling" duurt
      ongeveer anderhalf uur. Men kan een ronde maken via Lac de Guzet, de GR10 volgend, terug
      naar Aulus. Dit laatste stuk is wat zwaarder, maar met prachtige vergezichten. Duur van de
      totale rondgang met veel pauzes is ongeveer zes en een half uur. 
       
 
      Luchon:
      Op anderhalf uur rijden van Daumazan, eerst richting Tarbes en later ter hoogte van
      Montréjeau pal zuidwaarts, bestemming Luchon, een zeer gezellige plaats. Vanuit deze stad
      zijn vele mooie wandelingen te maken. Het meest favoriete uitgangspunt voor een wandeling
      is wel Hospice de France, vanuit Luchon met de auto in twintig minuten te bereiken. Een
      zeer geschikte "familiewandeling" vanuit Hospice is die naar de Cirque de la
      Glère, een tocht van anderhalf uur lopen. Een gemakkelijke wandeling wegens het geringe
      hoogte verschil van 100 meter. In het juiste seizoen kan men er genieten van o.a. wilde
      hyacinten, monnikskap, vele kruiden en moerasplanten. Ook hier kan men een rondje lopen,
      totaal drie uur lopen plus 7 km. over de weg om weer bij de auto te komen. Twee auto's
      bieden uitkomst voor dit probleem, één aan het beginpunt en één daar waar de
      rondwandeling uiteindelijk weer op de weg uitkomt. 
      Luchon:
      Beginpunt wederom Hospice de France. Nu echter neemt u de route nr. 8 naar Port de
      Vénasque, de toegang tot Spanje. Langs een schitterende rivier kronkelt de weg omhoog.
      Steek die rivier met enige moeite over om vervolgens met "frisse moed" hogerop
      te kunnen klimmen naar een viertal mooie bergmeren. Kijk zo af en toe ook eens terug. Dit
      uitzicht vergeet men niet snel. Na een flinke rustpauze wordt de wandeling hervat, de
      Spaanse grens over. Langs de grens lopen we naar Pas de l'Escalette en vervolgens terug
      via route nr. 23. Dit is een zware tocht van ongeveer acht uur. In de zomer is het
      verstandig vroeg te beginnen, omdat de opkomende zon anders de klim nodeloos zwaar maakt. 
         
 
      
      Luchon:
      Ten westen van Luchon ligt op ongeveer 8 km. het plaatsje Garin. Even voorbij Garin
      links begint een wandelroute nr.32, eerst naar Gouaux de Larboust. Vandaar route nr. 73
      volgen. Deze loopt hoog langs de flank van de berg. Geniet van de prachtige bloemenweiden,
      maar erg zonnig en dus heet. Daarna terug via route nr. 71 naar het leuke dorpje Oô. De
      duur van deze tocht is vier uur en de tocht is niet zwaar. Een deel van deze route is te
      vinden in het boekje "Circuit Pédèstre nr. 53". 
      
      
       
      
      WANDEL ERVARINGEN
      Al jarenlang maken wij wandelingen in de wijde omgeving van Daumazan. Hierbij maken wij
      veelal gebruik van handzame boekjes die een aantal wandelingen beschrijven per gebied.
      Midden in dat boekje staat een kleine schets met een overzicht van de in dat boekje
      voorkomende wandelingen. Daarnaast wordt per wandeling een aantal specifieke gegevens
      vermeld zoals de moeilijkheidsgraad, de lengte, de geschatte duur en bet hoogte- verschil
      en dan uiteraard een korte beschrijving van de wandeling zelf. Uiteraard is e.e.a. in de
      Franse taal, maar toch geeft het ook de niet zo vlotte Frans-lezer een aardige toelichting
      op wat U onderweg te zien krijgt. Deze boekjes ziin tegen betaling van ca. 25 francs per
      stuk te verkrijgen bij o.a. de V.V.V. in St. Girons. Warm aanbevolen !!!
      Uit het boekje wandelingen in Couserans Ustou-Guzet kozen wij onlangs wandeling
      2.
      Vanuit Daumazan zijn wij via St. Girons naar Seix gereden. Deze tocht is op zich al de
      moeite waard om eens te rijden. Na Seix rijdt U richting Couflens de Betmajou en neemt
      vervolgens de D8. Het begin van de wandeling is een klein parkeerplaatsje aan de
      rechterzijde van de D8 kort na Le Trein en Serac en voor de afslag naar Guzet. Aan de
      linderzijde van de weg gaat een grof grindpad lekker pittig omhoog en geeft al spoedig
      heel mooie uitzichten in de richting van Guzet Neige. De wandeling is over bet algemeen
      goed aangegeven met gele strepen en stippen. Toen wij de wandeling maakten lag er nog
      redelijk wat sneeuw in Guzet Neige, maar op onze route hadden wij daar praktisch geen last
      van, zeker niet het eerste deel. Het plezierige van deze wandeling is, dat de route
      voornamelijk de zuidelijke hellingen gebruikt met dus een geringe kans op sneeuw. Na de
      open en zonnige helling gaat U een stuk door het bos en krijgt U een prachtig uitzicht op
      bet dal aan de andere kant van de berg in de richting van Aulus-les-Bains. U kunt nog een
      klein "uitstapje" maken naar Turon d'Isaac (1125 m) waar U een nog mooier
      uitzicht heeft. Via een korte steile klim bereikt U het hoogste punt met uitzicht op Aulus
      en Guzet. Hierna begint de afdaling, eerst door een stukje bos en daarna langs een bergpad
      weer terug naar de D8. Na een korte wandeling over die D8 bent U weer terug bij het
      vertrekpunt. Een fijne wandeling die iedereen met goede schoenen kan volbrengen als het
      niet kort daarvoor hard geregend heeft. In dat geval heeft U hier en daar lieslaarzen
      nodig, maar wij nemen aan dat U dat soort schoeisel uit principiële overwegingen in
      Nederland laat. Wij deden 2 3/4 uur over de wandeling, inclusief de onvermijdelijke
      picknick op een plekje met weinig wind en een mooi uitzicht.
      Lydia en Aldert Zevering 
      
      
      door Aldert Zevering 
      De tweede wandeling in de Couserans, zoals dat gebied heet, waarover ik u iets wil
      vertellen komt uit het wandelboekje " Le Saint Gironnais ". De wandeling,
      aangeduid met nummer 5, gaat door een heuvelachtig gebied, enkele km's ten zuiden van
      St.Girons.
      Vanuit Daumazan rijdt u naar St.Girons en neemt op de tweede rotonde, net over de
      rivier, de richting Massat. Na 2 km komt u in het plaatsje Eycheil. Midden in Eycheil gaat
      u rechtsaf (tegenover een school). Even verder houdt u een oude Romaanse kerk aan uw
      rechterhand en begint aan de klim (nog steeds met de auto) naar boven. U volgt de naam
      Sourroque en soms ook Ouerdes om uit te komen bij Roc de Gabach. Dit laat u rechts liggen
      en u gaat nu over een grindpad verder naar het bos van de gemeente Eycheil Aan uw
      rechterhand ziet u een provisorische abri en u vervolgt dit grindpad, steeds links
      aanhoudend. U ziet dan al gele bordjes die de wandelroute markeren. Daarna komt u op de
      Route Forestière van de Sourroque. Aan het eind is een parkeerplaats bij een pic-nic
      plaats van de O.N.F. Hier begint en eindigt de wandeling. De wandeling is bijna overal
      duidelijk gemarkeerd met gele stippen/strepel en waar het fout kan gaan volgt u de gele
      bordjes met nummer 5. De wandeling begint met het oversteken van een beekje en daarna
      heuvel- opwaarts door het bos. Daarna maakt u een wandeling rond de "Souleille"
      (892 m hoog). Het is afwisselend met mooie vergezichten en prachtige stukken bos. Ongeveer
      halverwege treft u in het bos veel grote keien aan die zijn bedekt met een dikke laag mos
      en klimop. Het geheel ziet er uit als een sprookje. Onderweg hadden wij nog een ontmoeting
      met een jager die op duiven aan het jagen was. Na een kort gesprekje verdween hij weer in
      het struikgewas. Ook troffen wij in de abri een groep jagers die hun middagmaal nuttigden
      dat was bereid op een houtvuur en waar het heel gezellig aan toe ging. Aan de afmetingen
      van de stukken vlees te zien waren ze eerst bij een slager langs geweest en waren zij niet
      hun buit aan het verorberen. Ondanks de aanwezigheid van veeljagers hebben wij geen schot
      gehoord. Misschien dat onze aanwezigheid de dieren heeft verjaagd en dat is dan een
      positief neveneffect van onze wandeling. Wie weet redt u ook nog dierenlevens door deze
      wandeling te maken.
      De wandeling is door het ontbreken van grote hoogteverschillen niet moeilijk maar u
      hebt wel goede wandelschoenen nodig want vooral na een regenbui is het hier en daar wat
      vochtig en blubberig. Wij deden over deze wandeling, inclusief een pic-nic in de abri (van
      de plaatselijke jagersvereniging), 2 1/4 uur. Sportievelingen die dagelijks golfen,
      tennissen en aansluitend nog joggen zullen het wel lets sneller doen.
      Veel plezier.